«En busca del tesoro» Cumpleaños infantil

La fiesta infantil que os presento a continuación corresponde al cumpleaños del peque del año pasado, en la desescalada de los casi tres meses de confinamiento.

Aunque se hizo solo con los de casa y con su hermano pequeño como público infantil, el despliegue de medios bien podía valer para un evento multitudinario.

Cualquier cosa con tal de pasar el tiempo y que tuviese un cumple para recordar y… ¡vaya si lo recordó!… pero eso os lo iré explicando más adelante.

No recuerdo muy bien el porqué pero, durante ese confinamiento, a Darío se le dio por los faros; cuando jugábamos, la casa era un faro, los cuentos que nos inventábamos, tenían que ser de faros y, como no, en la decoración de su cumple, ¡también tenía que haber un faro!

Así que, aprovechando que me sigue muy bien el rollo para la organización de festejos y demás eventos, quedamos en que, entre los dos, y con material reciclado, prepararíamos la fiesta.

Fue ahí cuando toda la maquinaria de mi cabeza se puso a funcionar y decidí, sin que se diese cuenta, esconder los regalos dentro de las cajas que ya teníamos apartadas para la decoración:

«Xa preparei a estrutura do faro! a ver qué te parece, senón cambiámola «

«E estes serían os barcos, así faríamos o mástil e así a vela, gústache?»

Tras dar el visto bueno, se puso a pintar, sin imaginarse, ni por un momento, lo que contenían aquellas cajas recicladas.

Otra cosa que habláramos los días previos a la celebración era que quería que le preparase un mapa del tesoro (otro de los juegos realizados durante el confinamiento), fue así como, poco a poco, el cumpleaños, pasó a convertirse en una superaventura para el pequeño.

Tras comer cuatro chuches y soplar la vela llegó el momento de entregarle el mapa y, aunque él contaba con que el tesoro hacía referencia a los propios regalos, se quedó un poco descolocado cuando, en su lugar, encontró un cofre con monedas y una carta del Pirata Pata de Lata, el culpable de que sus regalos desapareciesen.

En dicha carta nos comunicaba que, para encontrar los regalos, deberíamos resolver los acertijos y, a partir de ahí, ¡su cara sí que fue un poema! Era algo con lo que no contaba.

Descifrados los acertijos solo queda decir que, entre la incertidumbre, la emoción, el ver que, en esas cajas que él había pintado, se encontraban sus regalos y el no saber muy bien cómo habían llegado hasta allí… simplemente… ALUCINÓ.

De ahí que, este año, ¡toca preparar otra aventura! el pequeño ya quería repetir la misma, pero lo convencí para cambiar la temática… ¡Los detectives de la casa del árbol serán nuestra próxima inspiración!

Como parte negativa de toda esta historia decir que, el Pirata Pata de Lata ¡nos siguió dando la lata! Y sino que se lo pregunten a abu Pepe.

Pin It

«Nunca Jamás» Escaparate de primavera de Vilaóptica

«Nunca Jamás» hace referencia a esa maravillosa isla de la novela de Peter Pan escrita por el escocés J.M. Barrie. Un lugar caracterizado por la falta de reglas y responsabilidades en el que los niños no crecían.

La razón de inspirarme en esta novela es porque este mes se cumplió el primer aniversario de Vilaóptica y, aunque a diferencia de mis queridos niños perdidos, nosotros sí queremos seguir creciendo y trabajando con profesionalidad, después del añito que llevamos de pandemia, confinamiento, cierres perimetrales y un largo etcétera, no estaría nada mal el poder «congelar» el tiempo volando hasta lo más alto del cielo y girando en la segunda estrella a la derecha, a ver si, el amanecer, nos lleva de vuelta a la auténtica normalidad, dejando atrás eso que, «Nunca Jamás», nos gustaría volver a vivir.

Para ello tengo que dar las gracias a la librería Nobel de Vilanova, porque muy conocedores de mi «todo vale para reciclar», me cedieron unos expositores preciosos con las ilustraciones de Antonio Lorente correspondientes al libro ilustrado de Peter Pan de la editorial Edelvives (una auténtica obra de arte, como todos sus álbumes ilustrados).

Así que, con los expositores adaptados a nuestro escaparate, preparamos nuestra simbólica isla para la presentación del producto, donde, los niños perdidos, representan a nuestros niños, los de verdad, porque aun siendo capaces de adaptarse a la situación, sería maravilloso el poder parar el tiempo para ellos, que disfrutaran de cada una de las etapas de la infancia y que, la falta de reglas, en esta ocasión, hiciese referencia a todas las normas covid que estamos deseando poder eliminar.

Pin It

Disfraz infantil de manzana

«Peque, de que queres ir disfrazado este ano? De mazá!»

¡Y así fue!

Va con dos años de retraso, pero como dice el refrán, ¡lo prometido es deuda!

Lo que buscaba para el niño, a la hora de confeccionarlo, era comodidad, que abrigase y que, si se cansaba de la manzana, que no quedase simplemente con una base lisa; así que dividí el diseño en dos partes.

MANZANA

No soy muy amiga del foam, aunque quizás sea una de las telas más adecuadas para este diseño.

La razón; cuestión de gustos, sin más; aunque tengo trajes con este material (véase el disfraz de Lumiérè)

Así que utilicé una tela guateada, forrada con una roja, para que mantuviese la forma y que abrigase.

Como detalle final, con tela verde entretelada y cubierta con una gasa en un tono más claro, le hice las hojas.

Delantero/trasero

GUSANO/RAMA

Para dar un toque al disfraz y evitar lo comentado más arriba, las extremidades y la cabeza formaban el gusano y la rama.

Con tela de algodón diseñé un chándal donde, los brazos y una pierna, lo que venía siendo la rama, iban forrados en verde oscuro y, su pareja, en verde claro, la cual, junto con el gorro, formaba el gusano.

Para el gorro me inspiré un poco en el mismo sistema que utilizamos para el disfraz de «Circo de pulgas»; forré la base de un gorro de pirata, le preparé unos ojos bien grandes con pestañas para que luciesen y le coloqué unas antenas, y cierto es, que le proporcionaba ese toque alegre e infantil al disfraz.

Pin It

Entroido 2021. Temática: «Cultura musical galega infantil»

Cada ano remato as decoracións de Nadal coa mirada posta no entroido, dende sempre é a celebración que máis gozo e, aínda que coa chegada dos pequenos o tempo vai indo a menos (máis traxes a facer e menos tempo para elo) as ganas nunca faltan… ata este ano.

É nestes casos cando o feito de ter dous cativos na casa axuda a tirar para adiante, para que poidan gozar dos diferentes festexos inda que sexa en petit comité.

A temática xeral xira en torno ao traxe escollido por un dos pequenos; quería ir de Paco Nogueiras!

E pareceume unha idea moi boa por varias razóns: primeira e máis importante, lle encanta! segundo, é a nosa forma de dar apoio a este colectivo nos tempos que corren e, terceira e última, posto que no entroido é costume tratar temas de actualidade nas coplas, váleme para facer unha pequena crítica ao concello sobre o «programa Apego» (programa creado para fomentar e mellorar a transmisión do galego como lingua inicial) que, a día de hoxe, no concello de Vilagarcía, e despois de dous anos, segue sumando teas de arañas, porque o que son actuacións… nin a primeira!

Tendo a Paco Nogueiras para o maior, tiña claro que o pequeno iría de Pakolas por varios motivos, primeiro e máis importante (ademais de que tamén o adoran) porque só cunha camisola conseguía que o identificaran (o pequeno non é tan doado de vestir en liñas xerais e, inda así, pasouse un bo rato intentando arrancar o peto da mesma) e, segundo, porque son moi fan da ilustración do seu último traballo, Ramona Órbita, personaxe adxudicado, neste entroido, para min.

Faltaba o papá, despois de moitas voltas, de pensar en grupos con detalles característicos que eles identificaran e que nos dera tempo a preparalo no tempo que dispoñíamos, valoramos o de cambiar a Ramona (adeus a ese cabelo cheo de sorpresas!) e poñernos os dous de Migallas Teatro, pero o destino quixo que debido a un problema eléctrico, Ramona se mantivese no seu posto! Así que o simpatiquísimo Perico Pérez ocupou o lugar de «Antón» para representar a Migallas Teatro.

Finalmente, queredes saber de que falaban Paco e Ramona na foto publicada o outro día nas redes sociais?

Parece ser que Paco se fixo amigo do «neno molón» e, xusto coincide que, Ramona, é moi amiga da súa nai. Ese día souberon que, tanto «o neno molón» como a súa nai, na festa de entroido do colexio, contáronlle aos seus compañeiros que en Galicia había un mundo moi bonito por descubrir dentro da cultura musical galega infantil e que tiñan preparada unha pequena mostra por, se coñecían a alguén do concello, lla fixeran chegar, a ver se, entre todos, conseguiamos sacar esas interminables teas de arañas!

Pin It

«Scrabble» Escaparate de rebajas de Vilaóptica

El 2020 fue el resurgir de los juegos de mesa, cuando parecía que la tecnología había terminado con ellos, una pandemia nos animó a rescatarlos del desván. Así que este 2021 lo empezamos con un pequeño guiño a este entretenimiento, utilizando, para ello, el scrabble.

Casi todo el material utilizado proviene de la mercancía que recibimos, principalmente cajas y sobres de los embalajes, expositores y displays de las diferentes firmas y papel adhesivo.

Las cajas representan las fichas que están en juego y de cuya construcción solo salen marcas de monturas.

Los expositores de la firma Pertegaz simbolizan el tablero (hasta resulta curioso la similitud que, por su forma, se podría encontrar entre sus fundas y los atriles del juego).

Con un display antiguo se preparó la silueta del saquito que contiene las fichas y, con los sobres, las letras pendientes de juego que caen del mismo, formando, por «casualidad», la palabra REBAIXAS (rebajas), marcada bien en rojo para localizarla en un primer vistazo.

Finalmente, como complemento al escaparate y para recalcar más esta temporada de descuentos y promociones, aprovechando la zona de ventas y el monitor, preparamos una serie de publicidad gráfica acorde a los espacios.

Pin It